Na nog een paar dagen in de Dominicaanse Republiek verwaaid te liggen (er is te veel windom te varen) zetten we koers naar Cuba. De DR was wel leuk, Lara en ik zijn nog een dag met de motor (was een moto-taxi) naar een aantal watervallen geweest. Super gaaf om achterop zo'n motor het land te verkennen!! De watervallen bleken een soort canyioningen te zijn. Omdat we laat waren konden we maar 7 van de 27 watervallen bezoeken. Eerst moest je tegen de stroom en watervallen in zwemmen/lopen, daarna gingen we terug springen, glijden en zwemmen, onder begeleiding van een gids uiteraard. Ge-ni-aal!! Het was zo leuk om wat van het binnenland te zien, de Domincaanse Republiek is super mooi!

Maar dan gaan we toch echt op weg naar Cuba, het land van de dictator, Che Guevara, het communisme, de sigaren en de salsa, op weg naar een cultuurschok. Het is ongeveer 315 mijl varen. We doen er twee dagen en twee nachten over, het wachtsysteem dat we draaien is 4-3-3-4, Martin en Lara nemen de eerste wacht van 20.00-0.00 dan Esther en ik van 0.00-03.00 dan Lara en Martin weer van 03.00-06.00 en dan Esther en ik laatste wacht van 06.00-10.00. Dit doen we want de eerste wacht van acht tot twaalf en de laatste wacht van zes tot tien zijn het gemakkelijkst vol te houden, zo krijgen we allemaal zeven uur slaap, een prima regeling voor ons allemaal!

We komen rond een uurtje of negen 's ochtends aan in Cuba, we worden heel vriendelijk geholpen, de arts komt aan boord,customs komt,er komen drugs honden en alles wordt heel strikt gecontroleerd, maar iedereen is o zo vriendelijk! We komen aan de Bahia de Vita (spreek uit 'Bita'). Hier besluiten we een auto-tje te huren om het land te gaan verkennen, we zullen de boot een paar dagen achter laten. De Lamawaie is ook in Bahia de Vita en zij gaan ook met ons mee reizen. De volgende dag vertrekken we meteen met onze royale zeszitter, een Peugeot 206 (Floor moet op schoot) om het land te verkennen, einddoel La Habana!! Omdat we in de middag pas vertrekken en Havana ongeveer 850 km westwaarts ligt overnachten we de eerste nacht in Camagüey in een Casa Particulara. Een Casa Particulara is eigenlijk niet veel meer dan slapen bij de mensen thuis. Helemaal bijzonder, er is een extra slaapkamer en een extra badkamer in het huis en het is gewoon ingericht zoals de rest van het huis, lekker kitsch dus. Omdat er niet zoveel ruimte is per huis, slapen Lara en ik samen in het huis van de een en Martin, Esther en de kids in die van een ander.
Nou moet je je een beetje in de geschiedenis verdiepen om te begrijpen hoe het er in Cuba aan toe gaat, heel in het kort, Cuba is tot 1934 een Amerikaans protectoraat (ofwel Amerika ‘bezet' Cuba), in 1952 wordt Batista voor de tweede keer dictator van het land en daar is Fidel Castro het niet mee eens, hij probeert twee keer coup te plegen en in 1959 slaagt hij erin samen met vrijheidsstrijders als Ché Guevara om de macht over te nemen. Hij is echter communistisch dus Amerika stelt een embargo in. Castro richt in 1965 de Communistische Partij van Cuba op en dat werd de enige toegestane politieke partij, oftewel Castro is een ware dictator geworden. Omdat Amerika een blokkade tegen Cuba heeft ingesteld is het land redelijk geïsoleerd, maar langzaam maar zeker knoopt het land weer banden aan met andere landen. In de jaren 30 en 40 is Cuba enorm welvarend, het is een tweede Miami. Er vertrekken dagelijks 30 vluchten van af Miami airport naar Havana. Dit heeft to gevolg dat er in heel Cuba geweldige oude Amerikaanse auto's rijden en leuke Lada uit de Sovjet tijd.
Om de bevolking in de hand te houden heeft Castro besloten dat de lokale bevolking geen contact onderhouden met toeristen, alleen als dit tot je werk behoort is dat toegestaan. Toch is de lokale bevolking ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Cuba is communistisch, dus alles is van de staat, dus in restaurants is het niet zeldzaam dat de stoelen allemaal genummerd zijn. Cuba is een beetje het land van de vergane glorie, oude gebouwen staan vervallen langs de kant van de weg, want Castro wil er geen geld in steken op om de boel te renoveren. Ook zijn er veel Oostblokachtige flats, die een troostloos beeld geven. Wat wel super leuk is, is dat ook hier alle gebouwen geverfd zijn in prachtige kleuren, wat de boel enorm opvrolijkt.

Na Camagüey zetten we de volgende dag koers naar de hoofdstad, daar aangekomen gaan we naar een prachtig vijf sterren hotel in het centrum van de stad. Hoe het precies zit weet ik niet, maar het komt er op neer dat een hotel keten een hotel mag beginnen in een oud vervallen gebouw als ze het weer volledig renoveren en in oude staat terug brengen, dan mogen ze voor tien jaar het gebouw als hotel gebruiken. Ik weet niet of ze ook nog een deel van hun inkomsten aan de staat moeten afdragen, maar daar zou ik niet verbaasd van staan. We blijven drie nachten in het Hotel en we genieten enorm van de luxe, zoals een bad en een ruim bed, weer eens iets anders dan een boot! De eerste avond gaan Lara en ik samen uit in het echte Cuba, we komen in een bar terecht waar live muziek (salsa enzo)wordt gespeeld en we raken in contact met echte Cubanen. Lara rookt zelfs een sigaar! Ik probeer ook een paar trekjes, maar ik bak er niet zo veel van! Maar ik kan iig zeggen dat ik een paar trekjes van een sigaar heb genomen in Cuba!Als deze bar sluit gaan we nog naar echte dans tent waar we nog de salsa dansen. Iedereen probeert het mij te leren, maar ik kan de pasjes maar niet onthouden. Toch zegt iedereen dat ik het super goed doe en dat ik er echt gevoel voor heb, maar volgens mij ben ik meer een hupsende vuilniszak! Het is in ieder geval super leuk.
We verkennen de hele stad, te voet, te paard met koets en te scootertaxi(soort driezitterachtig ding, zie foto's) we gaan naar het Capitool, schitterend en naar het revolutie museum, super leuk en interessant.

Wat ook zeker een hoogte punt is, is mijn verjaardag! Lara had geregeld dat er om twaalf uur cocktails worden bezorgt en de volgende dag gaan we winkelen. We kopen souvenirs, ik koop van mijn verjaardagsgeld een paar schoenen, en ik krijg van Lara een schattig wit jurkje! 's Middags gaan Esther, Lara, Michelle, Rikke, Imme (Lamawaie) en ik naar een echte balletvoorstelling in de schouwburg. Voor aanvang van de voorstelling klinkt eerst het volkslied en moeten we allemaal staan. De voorstelling is heel mooi, met traditionele Spaanse dansen, echt klassiek ballet en als afsluiter een stuk modern ballet met vijf mannen in ontbloot boven lijf, kwijl, kwijl!

De volgende dag vertrekken we weer naar de boot, we zitten de hele dag in de auto maar het is heel gezellig. Na het inleveren van de auto de dag erna kiezen we het ruime sop voor een tocht van 390 Mijl naar.. Miami!! Het is een prima oversteek van zo'n 50 uur. De eerste dag hebben we heel veel regen en best wat wind, het is voor het eerst dat we wat zwaardere condities hebben, maar de boot houd het prima en de crew is top!

Over Miami en de Verenigde Staten later meer!

En.. heel belangrijk:

Iedereen heel erg bedankt voor alle felicitaties, via mijn blog of per mail! Ik had vandaag voor het eerst sinds 2 weken weer internet en het was super leuk om mijn volle inbox te lezen en alle reacties op rosaopzee!! Heel lief dat jullie eraan gedacht hebben, bedankt!