Anderhalve week geleden heeft Roeland ons verlaten, hij zeilt nu op een Sundernwind 105ft de Atlantische Oceaan over, terug naar Nederland. Misschien komt hij weer terug op een later moment. De laatste week dat Roeland nog aan boord was, hadden wij ook bezoek van oma Lidy, de moeder van Martin. We waren in de Britisch Virgin Islands en we hebben daar heel veel rondgezeild. De BVI’s zijn een geweldig zeilgebied, we hebben hele goede wind gehad, en de afstanden zijn ook best kort, tussen de 5 en 10 nM. Dus konden we ‘s ochtends naar t strand of een dorpje en ‘s middags zeilen, of andersom. Het was super leuk, we hebben onwijs veel van de BVI’s gezien, we hebben zo’n 6 of 7 verschillende eilandjes aangedaan, veel gezwommen en mooi gesnorkeld. Een van de hoogtepunten was Jost van Dyke, een eilandje vernoemt naar een Nederlandse Piraat! Op een winderige dag hebben we een rondje eiland gezeild en echt geknald! Was helemaal super! Waar Jost van Dyke het meeste bekend om staat is de bar Foxy’s, nooit van gehoord? Moet je een keertje heen! Roeland, Lara en ik hebben er nog een knotsgekke avond gehad, die eindigde op de Lancelot, een motorjacht van bevriende crew. Ook hebben we een full moon party meegemaakt op Tortola, zijn we in Sopersholl geweest, zijn illegaal de Amerikaanse grens overgestoken en ga zo maar door. Na nog een laatste mooi avond in Tortola, waar we als enige in een gesloten bar zaten is Roeland naar St. Maarten gevlogen. Een dag later hebben we ook oma Lidy uitgezwaaid en zijn we vertrokken voor een nieuwe etappe van onze reis.
Van Tortola zijn we naar St. Thomas gezeild als tussenstap voor… Puerto Rico! Na nog een stop in Isla Culebra en zo’n 120 mijl verder zijn we aangekomen in San Juan, de hoofdstad van dit geweldige eiland. Wat een bizar fenomeen, een grootte stad! Na ruim 4 maanden is dit de eerste keer dat ik me weer in een metropool bevind, absurd, maar zo lekker. Puerto Rico is een geweldig land, het is een soort deel van de V.S. maar het is super spaans, iedereen is heel erg vriendelijk ook al spreekt ie geen woord engels. Het is zeker een land waar ik naar terug zou willen. Wanneer we aankomen na een mooie tocht in de marina is daar een heel bizarre maar zeer leuke verassing! De Freedom ligt er ook! Wat super leuk om Kevin en Neil weer te zien na 8 weken! (voor de gene die niet weten wie ik bedoel, Kevin en Neil zijn van die gele sportvissersboot, met Kevin zijn we elke nacht uitgegaan in onze St. Maarten tijd) Kevin’s baas is er met zijn zoon en wat vrienden van zijn zoon, dus Kevin is al een paar dagen uitgeweest en weet precies waar we heen moeten, dat is nog eens boffen! Het leukste deel van San Juan is Old San Juan, de oude stad. We gaan twee crazy en hele leuke nachten uit in verschillende kroegen en kleine clubs. Na drie nachten gaan we weer door, we willen begin mei in Miami zijn, dus moeten we een beetje doorvaren. We varen een tocht van 70 nM naar de andere kant van Puerto Rico waar een nachtje voor anker liggen. De volgende ochtend vertrekken we voor nog eens 70 mijl naar de overkant, de Dominicaanse Republiek. Er is geen wind en het is best een saai tochtje, als we rond een uurtje of 7 aankomen blijkt dat we de haven niet intuinen, we steken te diep! Helaas, we moeten 26 mijl zuidelijker naar ankerbaai, dit is de verkeerde kant op en we vinden het allemaal redelijk a-chill! Als we eenmaal voor anker liggen staan we op het punt om naar bed te gaan als we een bezoekje krijgen van een aantal mannen in een vissersboot die, zoals zij zeggen, van de marine zijn. We geloven er niets en ze druipen af, heel erg vaag. We zijn van plan om vroeg te vertrekken omdat we veel moeten varen, maar om een uur ‘s nachts liggen we heel erg te rollen en blijken we een stuk gekrabt te zijn. We zijn er klaar mee en we gaan. Bijna 24 uur later en 210 nM (x 1,8 voor km) verder komen we op plaats van bestemming aan. Het was een lange en vermoeiende toch, maar het was heel erg leuk en gezellig aan boord, we hebben goed gezeild, muziek geluisterd en gelachen. Esther en ik zijn helaas heel erg verbrand in ons gezicht. We hadden ‘s ochtends vanaf een uurtje of acht wacht en het was bewolkt, dus we hadden niet gesmeerd. Maar de zon is er gewoon keihard door heen gegaan. Omdat er ook de hele tijd spray over kwam hadden we een mooie versterkende laag op ons gezicht. Ik had helaas m’n bril op, dus nu heb ik een knalrood, gloeiend gezicht, met twee witte panda ogen! Niet oom aan te zien! (zie zeil foto’s) maarja, dat hoort erbij hè als je niet goed oplet en smeert. ?Nu liggen we in een hele mooi haven met goede faciliteiten, er is een restaurant en Casino naast dus het is ook wel gezellig. Er is helaas we een best grootte swell (golven) die binnenkomt, dus liggen we echt enorm aan de trossen te rukken. Er is voor de komende dagen slecht weer voorspeld, met veel wind. We zullen dus de komende dagen hier wel blijven liggen. Vinden we ook niet zo erg, want na bijna 400 nM in 3 dagen zijn we wel toe aan een beetje rust en ook de boot mag wel weer eens onder handen worden genomen. We gaan geniet van deze rust dagen en daarna.. Op naar Cuba!

Ik zie je in het land van de Sigaren!