Op dinsdag 28 juli kregen Adam, Leonie en ik een middagje vrijaf om Santiago de Compostela te bezoeken. De ouders van Adam pasten op. Om een uurtje of twee pakten we vanaf VilaGarcia naar Santiago. Toen we daar waren hebben we een wandeling door de stad gemaakt. Santiago is een heel mooie oude stad met veel kleine straatje en heel veel toeristen winkels. Want Santiago de Compostela is een waar pelgrimsoord. Vanuit heel Europa wandelen en fietsen mensen naar deze stad, want in de kathedraal liggen relieken van James (of in het Nederlands Jackob) een van de apostelen. Je moet minstens 100 km wandelen of 200 km fietsen om je oorkonde te behalen. Mensen trekken weken/maanden uit voor lange reis. Dus je zou verwachten dat wanneer je eenmaal de heuvel oploopt en je op het plein met de kathedraal komt je opgelucht, blij, trots, misschien wel gedesillusioneerd zou zijn. Ik zou zo blij zijn dat ik het volbracht heb dat ik in janken zou uitbarsten. Toch? Adam en Leonie dachten er ook zo over, dus we besloten dat we opzoek zouden gaan naar huilende pelgrims. Dat viel dus wel even tegen... We hebben niet een iemand gezien die in huilen uitbarstte. Het eerste wat de mensen doen als ze de kerk zien is hun camera pakken. Dan vlug een rondje door de kerk en dan wat eten of drinken in een peperduur toeristisch tentje. Dat viel ons wel een beetje tegen.

Opgegeven moment zagen we een groepje van 4 leuke Nederlandse jongens, die dit duidelijk voor een vakantie gefietst hadden. Toen we wat later een stukje verder liepen zagen we een van die jongens op de grond zitten met een mobieltje aan zijn oor en vanaf onze plek leek het echt alsof hij huilde!! Yes, we hadden eindelijk onze huilende pelgrim!

Nadat we de volledige stad verkend hadden en we een paar heerlijke wijntjes hadden gedronken zijn we naar het park gegaan en zoals overal waar wij komen was er kermis. We liepen langs een paar vrouwen die haren aan het invlechten waren en Leonie vond het wel een slim idee om ook haar haren in te laten vlechten, dat is handig lekker geen haren in je gezicht. Ik stond toe te kijken hoe Leonie gepijnigd werd en toen zei die vrouw dat ze mijn haar ook wel opnieuw wilde doen, prima. Dus ik ging zitten en zij knipt de elastiekjes los. Vervolgens gaat ze de oude vlechtjes, die na een maand al behoorlijk pluisden en los zaten, uithalen. Van te voren had ik bedacht dat als ik ze ging uithalen dat zelf of door Leonie te laten doen en dan rustig plukje voor plukje met m'n vingers. Maar nee hoor, ze pakt een kam en kamt mijn haar gewoon los! Ik dacht echt dat ik dood ging! Ze trok zo hard dat ik van mijn kruk afviel en ik ben denk ik wel een halve kilo lichter door al dat haar dat ze eruit trok... Vervolgens heeft ze nieuwe vlechtjes gemaakt en dat deed ze toch een stuk hardhandiger dan toen Linda mijn haar vlechtte. Maar het is wel heel mooi en strak geworden en ik heb nu 18 vlechtjes, drie meer dan eerst.

Nu liggen we in Cambados waar het, je raadt het al, feest is! En niet zomaar een feest, nee het is een wijnfeest! Want de lekkerste wijn uit Spanje komt hier vandaan, Riveira en Albariño.

Wat moet je je voorstellen bij een wijnfestival vraag je je af? Nou ongeveer 75 verschillende standjes waar je wijn kan kopen, veel gezellige mensen en veel lekkere muziek. En natuurlijk een hele grote kermis. We besluiten om een Ladies night te houden. Rond half twaalf varen Leonie, Luise en Rhiannon en ik naar de kant. We drinken heel veel hele lekkere wijn, (verspreidt over de hele dag een glas of negen/tien) we gaan in een aantal attracties, we laten ons een hoed aansmeren door een Spanjool en we hebben een aantal gesprekjes in half engels/duits/spaans met aangeschoten mannen. Dat was kortom een top avond! Ik stel voor om in Edam ook een wijnfestival te gaan houden.

Momenteel zijn we in Baiona, zo'n beetje de laatste stad voor Portugal.. Gister lagen we op de Islas Cíes, een eiland voor de kust van spanje. Een gigantisch wit strand met helder blauw water en prachtige ondergaande zon! en, zoals zij claimen het mooiste strand van spanje! Op het eiland bevindt zich ook een camping met heel veel hippie achtig mensen, echt super! Dus als ik volgend jaar een rondreis door Europa ga maken en in spanje ben ga ik hier zeker feesten. wie gaat er mee??
We waren ook op Isla Ons, ook heel mooi maar rustiger met minder toeristen, maar meer meeuwen.
ook noemenswaardig, ik heb de eerste dolfijnen gezien!ze kwamen ons verwelkomen, toen wij een paar dagen gelden in een anker baaritje lagen. We konden ze van heel dichtbij bewonderen, erg leuk!

Nou dit was waren wel zo ongeveer mijn belevenissen hier inSpanje!

Foto's bij deze verhalen volgen nog, maar dan moet ik ze eerst uizoeken en selecteren.

Liefs,

Rosa
P.S. ik lees al jullie reacties, maar ik heb geen tijd om ze allemaal te beantworden.
in mijn eerstvolgende blog zal ik toelichten wie wie is en een beschrijving geven van mijn dag.