Afscheid nemen is een van de moeilijkste dingen die er zijn. Je moet vaak afscheid nemen, van een sportteam waar je mee stopt, klasgenoten die je nooit meer ziet, mensen die een paar weken op vakantie gaan, enz. Maar het moeilijkst afscheid is voor mij toch echt van mijn beste vrienden die ik misschien wel een jaar niet meer zie. Ik ben deze laatste week in Nederland steeds opnieuw afscheid aan het nemen. Zaterdag van een aantal hele goede vrienden die ik niet meer ga zien. En dat was echt niet leuk!!! Het is zo raar om mensen uit te zwaaien en te weten dat je ze voor een hele lange tijd moet missen terwijl er binnen in huis nog mensen zijn die het heel gezellig hebben en de slappe lach krijgen..Gister hebben Jette, Linda en ik ons laatste uitje gehad. We zijn, heel toepasselijk, gaan varen. Gelukkig hoef ik van hen nog geen afscheid te nemen. Linda komt donderdag mijn haar invlechten en Jette komt me uitzwaaien als ik weg rij met de auto, richting Spanje.
Aanstaande donderdag en vrijdag heb ik nog een paar examenfeesten en dan moet ik ook mijn beste vrienden en lieve klasgenoten gedag gaan zeggen. En ik zie er nu al tegenop!
Wat ik jammer vind is dat ik straks geen deel meer uit maak van jullie leven. Maar ik zou het wel heel leuk vinden als jullie me op de hoogte houden van de gebeurtenissen in Nederland. Mail me afentoe, met een update van jullie levens. Hoe verloopt je studie of opleiding, ga je nog uit en waar, hoe zit het met vriendjes of vriendinnetjes, enz. Misschien krijg je niet zo snel antwoord of is dat maar heel kort, maar ik zal alles lezen en in me opnemen.
Ik hoop dat jullie een geweldig en voorspoedig jaar krijgen, met veel leuke dingen en weinig nare gebeurtenissen!!

Heel veel liefs van deze dekzwabber!!
Ik zal jullie missen!